İmtiyaz ücretleri, enerji ve su tedarik şirketleri tarafından belediye bölgesindeki son tüketicilere doğrudan elektrik, gaz ve su tedarikine hizmet eden boru hatlarının döşenmesi ve işletilmesi için toplu taşıma güzergahlarını kullanma hakkının verilmesi için ödenen ücretlerdir. Bir dağıtıcının toplu taşıma güzergahları üzerinden elektrik, gaz veya su tedarik etmesi ve bu enerji ve suyu söz konusu taşıma güzergahlarını kullanmadan nihai tüketicilere iletmesi halinde de bu hüküm anlamında nihai tüketicilere tedarik söz konusudur.

İlgili imtiyaz ücretinin miktarı, enerji veya su tedarik şirketinin belediye veya özel amaçlı dernek ile imzaladığı imtiyaz sözleşmesine bağlıdır. Bu da yasal gerekliliklere bağlıdır.

Elektrik ve gaz için imtiyaz ücretleri, tedarik edilen kilovat saat başına sent olarak kararlaştırılır. Bunlar, enerji tedarikçisi tarafından son müşteriye fatura edilen enerji fiyatının bir parçasıdır. İzin verilen azami miktarlar "Elektrik ve Gaz için İmtiyaz Ücretleri Yönetmeliği "nde düzenlenmiştir. Bunlar esasen belediyenin büyüklüğüne (nüfus sayısı), şebeke bağlantısının voltaj seviyesine (düşük voltaj veya orta voltaj) ve tüketim yapısına (çıkış ve yıllık tüketim) bağlıdır. Su için imtiyaz ücreti, "Belediyelere ve belediye birliklerine elektrik, gaz ve su tedariki için şirketler ve kuruluşlar için imtiyaz ücretlerinin kabul edilebilirliğine ilişkin Yönetmelik" uyarınca hesaplanır. Su şebekesinin kullanımı için alınan harç miktarı, belediye bölgesindeki tüm tüketicilere verilen tedarik hizmetlerinin bir yüzdesidir.